De afkorting APS staat voor Actie Potentiaal Simulatie en de APS therapie is een behandelmethode die bedoeld is voor zenuwstimulatie om pijn te verminderen. De APS therapie is een combinatie van pijnbestrijding, energieverhoging en herstel van het lichaam. De therapie is een vorm van Microcurrent Electrical Therapie (MET) en onderscheid zich door de lage stroomsterkte. De methode is bedoeld om het lichaam aan te sporen stoffen aan te maken die ons leven en mate van pijn bepalen, waardoor bijvoorbeeld ontstekingen worden verminderd. Doormiddel van APS wordt de doorbloeding verbeterd en zullen weefsels aangespoord worden om te herstellen, waardoor klachten verminderen.
Inhoud van de methode
Er worden met een APS apparaatje prikkelingen gegeven waardoor de cellen in het lichaam worden gestimuleerd tot herstel. De prikkeling moet de Actie Potentiaal nabootsen. Deze impuls is natuurlijk aanwezig in het lichaam en dient voor het plaatsvinden van alle processen in het lichaam. Door eenzelfde soort signaal van buitenaf toe te dienen zal er meer activiteit in de cel ontstaan en zal de communicatie tussen cellen toenemen. Hierdoor zullen de stoffen die noodzakelijk zijn voor herstel en pijnvermindering worden aangemaakt. Overbodige stoffen die het herstel tegenwerken worden hierdoor ook verwijderd en afgevoerd uit het lichaam.
Door middel van APS therapie wordt er adenosinetriofsaat (ATP) aangemaakt. ATP is de belangrijkste bron van energie voor een cel en van groot belang voor genezing. Er wordt gemiddeld vijf tot acht keer zoveel ATP vrijgemaakt door de APS therapie, waardoor de doorbloeding verbeterd en herstel van weefsels optreedt. Zo zorgt ATP voor de benodigde energie voor de weefsels en lichaamsfuncties en zal de cliënt zich ook fitter gaan voelen. Hierdoor zal niet alleen de pijnklacht maar ook vermoeidheid grotendeels worden weg genomen.
De oorsprong van APS therapie
Aan het begin van de jaren 90 is de APS therapie ontwikkelt in Zuid Afrika. De therapie is bedacht door een artikel uit een medisch tijdschrift, waarin bleek dat de lichaamseigen potentiaal de basis is voor alle lichaamsprocessen. Hierin werd ook uitgesproken dat pijn verminderd kon worden door de actiepotentiaal te stimuleren. Op basis hiervan is de APS therapie ontwikkelt en het APS-apparaat ontworpen. Na verschillende ontwerpen van dit apparaat bleken er zeer positieve resultaten op mensen met veel pijn. Door alle successen werd APS steeds meer gebruikt en zo ook opgepakt door professor Chris Barnard, een pionier in de chirurgie en een belangrijke hoofdrolspeler op het gebied van de bekendheid van de APS therapie.
Hoe werkt APS therapie?
De APS therapie wordt toegepast door het gebruik van een APS apparaat. Dit is een apparaatje van ongeveer 3 kilo en deze werkt op batterijen. Als eerste worden er twee tot vier elektroden op het lichaam geplakt. Dit wordt zo dicht mogelijk bij de plek van de pijnklachten geplakt of zo dat er een lijn over het te behandelen gebied loopt. Vervolgens worden deze elektroden aangesloten op het APS apparaat. Dit apparaat wekt de micro-electrostroom op die zorgt voor de actiepotentiaal. Deze behandeling kan 15 tot 30 minuten duren. Het is een volledig pijnvrije behandeling, je voelt hooguit een lichte prikkeling.
Het is raadzaam om na de behandeling voldoende water te drinken, aangezien de afvalstoffen die vrijkomen, afgevoerd worden via de urine. Het effect van de behandeling is bij iedereen verschillend. Het begint de eerste twee weken met twee tot drie behandelingen per week en dit bouwt zich daarna af. Gemiddeld genomen wordt er na ongeveer zes behandelingen resultaat gemerkt, maar dit hangt af van de aard van de klacht en hoelang iemand er al last van heeft.
Wanneer en voor wie?
APS therapie is toe te passen op iedereen die acute of chronische pijn in het lichaam ervaart. Dit gaat om bijvoorbeeld artritis, migraine, fybromyalgie, posttraumatische dystrofie. APS wordt ook aanbevolen om het herstel van wondgenezing, botbreuken en peesbeschadigingen te versnellen. Zo kunnen sporters die blessuregevoelig zijn veel baat hebben aan de APS therapie. Hiernaast wordt het ook ingezet voor vermoeidheidsklachten zoals chronische vermoeidheid. De therapie kan ingezet worden naast medicijngebruik. Er zijn enkele uitzondering van zware pijnstillers, want deze bezetten de zenuwbanen waardoor er meer behandeling nodig zijn om pijnbestrijding te bereiken.